USS Bainbridge (CGN-25)

USS Bainbridge (CGN-25)
Klasa	niszczyciel rakietowy (do 1975); krążownik rakietowy
	Historia
Stocznia	Quincy
Położenie stępki	5 maja 1959
Wodowanie	15 kwietnia 1961
	US Navy
Wejście do służby	6 października 1962
Wycofanie ze służby	13 września 1996
Los okrętu	złomowane 1999
	Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	9100 t
Długość	172 m
Szerokość	17,6 m
Zanurzenie	3,2 m
	Napęd
	2 reaktory atomowe D2G, dwie turbiny parowe o mocy 60 000 KM napędzające 2 śruby
Prędkość	30 węzłów
	Uzbrojenie
	2 dwuprowadnicowe wyrzutnie pocisków przeciwlotniczych Terier a następnie Standard; 2 wyrzutnie rakietotorped RUM-139 VL Asroc; 1 ośmioprowadnicowa wyrzutnia pocisków przeciwokrętowych Harpoon; 2x zestaw przeciwrakietowy Vulcan Phalanx 20 mm
	Wyposażenie lotnicze
	lądowisko dla jednego śmigłowca
Załoga	475
	Multimedia w Wikimedia Commons

USS Bainbridge (DLGN-25/CGN-25) – jedyny w swoim typie amerykański okręt rakietowy o napędzie atomowym, który wszedł do służby w 1962. Okręt był początkowo klasyfikowany jako niszczyciel rakietowy-lider (określany też jako wielka fregata rakietowa), o oznaczeniu DLGN-25. Od 1975, po reformie klasyfikacji okrętów, klasyfikowany jako krążownik rakietowy, z oznaczeniem CGN-25. Był to najmniejszy w historii okręt nawodny wyposażony w napęd atomowy. To 4. jednostka w historii US Navy nosząca imię „Bainbridge” nadane na cześć komandora Williama Bainbridge'a, który był jednym z dowódców fregaty USS „Constitution”.